editie groot | oplage 07 + AP
editie klein | oplage 09
• editie groot nr. 03 | 120 x 105 cm | Fine art pigmentprint + vernis in notenhouten baklijst

Kraaikop Karel

CULTUREEL LEVEND ERFGOED
‘de laatsten in hun soort’

Een serie over met uitsterven bedreigde landbouwhuisdierrassen

Karel, een herenhoender met opvallende pootbevering en een kop die doet denken aan een kraai. Karel is dan ook een Kraaikop, een ras dat vroeger veelvuldig voorkwam in Gelderland en Noord-Brabant. Zonder kuif en kam, maar mét prachtig lange gierhakken en opgerichte houding is het een bijzondere verschijning. Een hoen waar de adel en gegoede burgerij graag mee pronkte. Zo is er – naar men aanneemt – een Kraaikop te zien op ‘De Hoenderhof’ van Jan Steen, een schilderij uit 1650.

Ondanks goede eieropbrengst, was de Kraaikop vooral in trek vanwege het vlees. Dat had vooral te maken met het forse formaat van dit hoen. ‘Reus onder de oud-Nederlandse hoenderrassen’ wordt de Kraaikop wel genoemd. Terwijl Engelstaligen liever spreken over ‘Breda fowl’, Duitsers over ‘Gelder Huhn’ of ‘Breda Huhn’ en Fransen over ‘Poule de Breda’ of Poule Bec de Corneille. Om maar aan te geven dat deze ‘Gelderse Brabo’ ook over de grens z’n sporen heeft verdiend.

De Kraaikop was het eerste, bijna verdwenen hoenderras waarmee de fokkers van de Nederlandsche Hoenderclub (N.H.C.) na oprichting in 1900 aan de slag gingen. Niet voor niets prijkt er een Kraaikop op het embleem van de club. De N.H.C. doet nog altijd veel moeite om het bedreigde ras – nu uitsluitend door sportfokkers gehouden – voor de toekomst te bewaren.

“Ik wilde de Kraaikop in een bloeiende oude fruitboomgaard presenteren, zoals men vroeger bij statige boerderijen en landhuizen kon vinden en waar Gelderland – met name de Betuwe – om bekend staat. Deze prachtige boomgaard heb ik uiteindelijk in de omgeving van Wadenoijen gevonden. De bloesem is maar kort  écht mooi, dus timing was heel belangrijk. Ik koos voor ochtendlicht, wat meerdere ochtenden (heel) vroeg opstaan betekende. Maar het is zeker de moeite waard geweest. De boerderij is (de achterkant) van een typisch Betuwse T-boerderij ‘De Lingehof’ – tweede kwart 19e eeuw – tevens te vinden in Wadenoijen.

Status: bedreigd
Aantal hennen: 270
Trend laatste 15 jaar: stabiel

Dank aan:
Jan Jore (BKU club)
Wim van Dijk (eigenaar van Karel)
Dick Baars (appelboomgaard).

Kort over de serie
Cultureel Levend Erfgoed ‘de laatsten in hun soort’

Een serie over zeldzame huisdierrassen; de eerste gedomesticeerde landbouwhuisdieren die met uitsterven bedreigd zijn. Het proces van verdwijnen van rassen en gewassen is vanaf midden 20e eeuw versneld. Dat besef en de discussie over dierenwelzijn wil ik middels dit project op een positieve manier aanwakkeren. De serie geeft een mooie inkijk in de verschillende rassen en hun identiteit. Een ode aan het uitstervende ras met herkenning voor het cultuurlandschap van de provincies waar het ras oorspronkelijk vandaan komt of veel voor kwam. Door te laten zien hoe het vroeger ging of er uit zag, of er uit zou moeten zien, verbinding leggen met nu.