editie groot | oplage 07 + 2AP
editie klein | oplage 07

Goud Fries

Ode aan de Goudpel, Fries hoen

Het Fries hoen is een oud ras. Het werd al gehouden op terpen in de vroege middeleeuwen. Hier pronkt voor u de Goudpel, een van de eerste kleurslagen die in de standaard van het Fries hoen is opgenomen.

Als echt Fries hoenderras wil je toch uitblinken voor een wand met echte Friese tegeltjes?! Harlinger tegeltjes om precies te zijn, vervaardigd volgens een eeuwenoud ambacht. Ze vormen samen een voorkamerwand uit 1808 in de kop-hals-rompboerderij ‘Buwekleaster’ te Drogeham.

Toen het Friese ras er in het begin van de jaren twintig slecht voor kwam te staan, was dat voor enkele liefhebbers de reden om in januari 1922 ‘De Fryske Hinneklub’ op te richten. Vooral in de jaren dertig hebben leden van die club alle zeilen bijgezet om de verloren kleurslagen weer terug te fokken. Inmiddels heeft het Fries hoen de status ‘bedreigd’ maar ‘stabiel’ gekregen van De Stichting Zeldzame Huisdierrassen.

Ook op het werk met Janke 278 , de Roodbont Friese koe, is een teruggefokte kleurslag te zien: het Roodkoekoek Fries hoen.

Status: bedreigd
Aantal hennen: 600
Trend laatste 15 jaar: stabiel

Mijn dank voor de medewerking aan:
Fryske Hinne Klub
Harm Jan Brink
Joop Petter
George Willemsen
Hijltje van Abbema

serie
CULTUREEL LEVEND ERFGOED ‘de laatsten in hun soort’

De Roodbont Friese koe was een inspiratiebron voor de serie en expositie CULTUREEL LEVEND ERFGOED ‘de laatsten in hun soort’. “Toen ik in aanraking kwam met Janke, haar eigenaren, de Stichting Roodbont Fries Vee, de heren van de Fryske Hinne Klub en Stichting Zeldzame Huisdierrassen, ontstond het idee voor deze serie.

Janke zette me aan het denken: De evolutietheorie en de daaraan verbonden natuurlijke selectie gaat niet op voor gedomesticeerde dieren. Ik besefte me dat de mens er al eeuwenlang in slaagt om met gerichte teelt veerassen te vormen die aan onze behoeften tegemoet komen, en die renderen onder aanwezige omstandigheden. Maar wat me vooral greep is dat het steeds eentoniger wordt. De snelheid waarmee rassen verdwijnen is in de twintigste eeuw sterk toegenomen. En het lijkt alleen maar sneller te gaan. Dat besef – en de discussie over dierenwelzijn – wil ik middels deze expositie op een positieve manier aanwakkeren.”

Kort over de serie:

Een serie over zeldzame huisdierrassen; de eerste gedomesticeerde landbouwhuisdieren die met uitsterven bedreigd zijn. Het proces van verdwijnen van rassen en gewassen is vanaf midden 20e eeuw versneld. Dat besef en de discussie over dierenwelzijn wil ik middels dit project op een positieve manier aanwakkeren. De serie (van 11 beelden) geeft een mooie inkijk in de verschillende rassen en hun identiteit. Een ode aan het uitstervende ras met herkenning voor het cultuurlandschap van de provincies waar het ras oorspronkelijk vandaan komt of veel voor kwam. Door te laten zien hoe het vroeger ging of er uit zag, of er uit zou moeten zien, verbinding leggen met nu.